- özünün özü
- n. quintessence
Turkish-English dictionary. 2013.
özünün özü
Look at other dictionaries:
HULASAT-ÜL HULASA — Hulâsanın hulâsası. Özünün özü. * Ayet ül Kübrâ Risâlesinin hülâsası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
qiyabi — ə. özü iştirak etməyən; özünün iştirakı olmadan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
avto — <fr.> Avtomobil. Uzanmış şəhərin polad əlləri; Qatarlar, avtolar gəlir Muğana. S. V.. Avto müfəttişi yoxdur ki, Ağabalanı tanımasın. M. C.. avto. . . <yun.> Mürəkkəb sözlərin birinci tərkib hissəsi olub, aşağıdakı mənaları ifadə edir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyvani — sif. <ər.> 1. Heyvan ətindən, südündən, yağından və s. dən hazırlanan, alınan; üzvi. Heyvani maddələr. Heyvani məhsullardan ancaq süddə şəkər vardır. 2. Heyvana (heyvanlara) xas olan; heyvana aid olan; qeyri şüuri. Heyvani həyat. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil-diş — top. Ağızdakı dil və dişlər. ◊ Dildə dişdə dolaşdırmaq – yaymaq, dillərə salmaq. . . Solmaz öz xəstə yatağında belə, Şiraslanı mülahizə edir, onu səsə küyə salmaq, dildə dişdə dolaşdırmaq istəmirdi. S. R.. Dilə dişə düşmək – ağızlarda danışılmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müşərrəf — sif. <ər.> köhn. Şərəflənmiş, şərəfə nail, şərəfli. Müşərrəf etmək – öz gəlişi ilə şərəfləndirmək. Müşərrəf olmaq – özü üçün şan və şərəf bilmək (böyük bir şəxs tərəfindən qəbul edilməsini). <Xacə Mübarək:> Mövlana Cəmaləddin hüzuri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süqut — is. <ər.> Düşmə, aşağı enmə, yıxılma, dağılma. Təhkimçilik üsulunun süqutu. Roma imperiyasının süqutu. – Bu şadlıq gecəsində Eldəniz xanədanının süqutuna əsas qoyuldu və hökmdarlara qarşı . . sui qəsdin müqəddiməsi başlandı. M. S. O.. Süqut … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəxsi — sif. <ər.> Bir şəxsə, adama məxsus (aid) olan, şəxsən onun özü üçün olan, özünün. Budur, bu məclisə yığışanların hamısı öz şəxsi həyatlarını, hörmətlərini təhlükə altına salaraq gəlmişlər. S. Rəh.. // Bir şəxsin özünə məxsus olan, onun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
